Ik dacht dat je dood
gelijk was aan het wegvagen van
jou uit mijn hoofd mijn hart mijn leven
Ik dacht dat je dood
gelijk was aan het vergeten van
je stem je warme handen je gulle geven
Ik dacht dat je dood
gelijk was aan het verdwijnen van
je onstuitbare verhalen je drentelend dralen
Ik dacht dat je dood
gelijk was aan het uitwissen van
ons lang en gelukkig leven
Maar zie onze zonen
ze komen uit ons en raken
steeds meer los van ons
in hun stem hoor ik jouw stem
in hun lach echoot jouw lach
in hun blik groeit een ander samen
je bent niet weg
je blijft