Pas als ik weglopend naar haar zwaai, zie ik het: het kastje op de gang naast haar kamerdeur is weg.

Ze zit altijd half op dat kastje als ze me uitzwaait.

Wankelend staat ze nu op de kamerdrempel, een hand aan de deurpost, met de andere zwaait ze naar me.

Mijn hart slaat over, ze kan niet lang staan.

Ik ren terug.

Te laat.

Voor mijn ogen valt ze.

Een krakend geluid klinkt.

Ik schreeuw.

Een verzorgende komt.

Ik sis: ‘Waar is dat kastje? Mijn moeder zit er op als ze me uitzwaait!’

‘Dat kastje is weggehaald. Voor de veiligheid. Het stond in de weg, mensen zouden erover kunnen vallen.’

19-7-2018 

Verhalen in de categorie Verpleeghuisperikelen zijn, met hun toestemming, gebaseerd op ervaringen van anderen