Met uitzicht op het einde stijg
ik af, zwijg als vanouds en
kijk, strijk met mijn handen langs oude
muren verweerde kozijnen oude bomen
zegen mijn geboortegrond
de tuin waarin ik speelde
het huis waarin ik groeide
verwond en verloren
maar meer gewonnen nu
en vrolijker
dan ooit tevoren
14-12-2018
Ja, Cora, teder, bewust en toch vrolijker dan ooit tevoren. Wat een genade!
Inderdaad, genade