illustratie Roeqiya Fris uit: The persistence of yellow
(Voor Nancy)
Er was eens een vrouw die faalde als vlinder.
Vliegen bleek vermoeiend, onafgebroken blies de wind
de stilte in haar ziel stuk, ze verdwaalde in wolkenrag
haar vleugels misten fingerspitzengefühl, ze vloog
haar kop kapot op hemelse gedachtegangen, haar
voelsprieten roken onraad in honing, ze verslikte
zich in stuifmeel, maakte tenslotte een noodlanding
op een zonnebloem, zat en bad vurig om melkchocola
met hele hazelnoten, wist dat twijfel meer dromen doodt
dan falen, spreidde haar vleugels en vloog.
Vloog hoog.
Heerlijk gedicht Cora
Dank Hannie!