‘zijn aarde en hemel inwisselbaar’: dezelfde foto, rechts op z’n kop
Stammen steken stakerig af tegen de
grauwe achtergrond. De wind is gaan liggen.
Gisteren is in mist verdwenen, morgen is
onzichtbaar in de nevelige verte.
Alleen hier, op deze stille plek in het bos,
heerst helderheid, spiegelen water en lucht
elkaar, zijn aarde en hemel inwisselbaar.
Mijn adem blaast wolkjes in de kille
lucht, druppeltjes glijden over mijn
wangen. Hoe kun je houden van vandaag?
Mooi in beeld gebracht (Letterlijk en figuurlijk)!
Misschien kan het ook niet ‘Houden van vandaag’ en gelukkig hoeft dat ook niet (Al is het natuurlijk wel de eerste dag van de rest van je leven😉).
Je hebt gelijk, door peinzend op die laatste zin/vraag, zijn er vele mogelijkheden 🙂
Dag lieve Cora ik ben opgenomen in je gedicht het is voor mij geschreven, dank je.
Liefs Aaltje
Dank! Met liefde geschreven!
Mooi verwoord!
Dankjewel Ellie ❤