Bolle wolken die zich spiegelen in plassen, openspringende narcissenknoppen, uitbottende bomen, lichte lentewind, zachte zon.
Pas als hij zijn fiets met steunwielen draait, terug fietst, pal voor me afstapt en naast me gaat zitten op het bankje, schrik ik op.
Een grijzende man met een kinderlijk hoofd en verbaasde ogen kijkt me ernstig aan: ‘Heb jij kapsones? Ik woon daaro met Loes en Frans en Willem en ik fiets hier elke dag een rondje en zeg hoi tegen iedereen en dan kijk ik wie ook hoi zegt, waarom zeg jij geen hoi, heb jij kapsones?’
Hij luistert, zijn ogen strak in de mijne zonder te knipperen, naar mijn sorry over de wolken en de narcissen en de bomen en de wind en de zon.
Hij denkt even na, knikt dan begrijpend: ‘Ja, dan zag jij mij niet want jij keek naar al die andere dingen. Maar de volgende keer wel hoi zeggen hoor.’
Dat beloof ik.
14-4-2021
10 thoughts on “Kapsones”
❤ Dit vind ik hartveroverend.
Wij hebben hier in de buurt ook zo iemand. Hij komt alle dagen voorbij gefietst en roept van ver goededag. Als hij heel goed gezind is zingt hij en mag iedereen meegenieten maar als iets hem niet zint zal hij het ook zeggen.
❤ Dit vind ik hartveroverend.
Wij hebben hier in de buurt ook zo iemand. Hij komt alle dagen voorbij gefietst en roept van ver goededag. Als hij heel goed gezind is zingt hij en mag iedereen meegenieten maar als iets hem niet zint zal hij het ook zeggen.
Ja, precies dat! Mooi hè?
Heerlijk zulke leuke, lieve, eerlijke mensen! En jij en kapsones.., die passen echt niet bij elkaar, maar dat kon hij (nog) niet weten.
Dankjewel!Ja heerlijk, die oprechtheid, je weet precies waar je aan toe bent 😅.
Prachtig , jij had ff meer oog voor de natuur, zou ik ook hebben😉
Herkenbaar hè? En dan kunnen andere dingen, of mensen, je ontgaan …
Mooi geschreven lieve Cora. Ik zeg ook even: ‘Hoi Cora’
Dikke knuffel!
😃 hoi hoi 👋😃❤
Geweldig, zo mooi die eerlijkheid en zo oprecht!
Ja, hartverwarmend eerlijk en oprecht, wat een welkome afwisseling soms hè?