Dag dromen

Ze dwarrelen uit wolken weemoed, zweven in
blauwe ballonnen, echoën in een diepe stem
landen in halflege stiltecoupés waar ik ze
verzamel en meeneem in mijn rugzak.

 

Thuis sluimeren ze in de kieren van mijn brein tot  
de schemer mijn ogen sluit. Regengeruis klinkt in
vergeten straten, mijn kindervoeten struikelen naar
het huis dat wenkt, een ballon zweeft omhoog in oneindig
blauw tot de merel me wakker zingt en stilte opstaat.

 

De eerste koffie jaagt de laatste dromen de wolken
in die langzaam over drijven, verdwijnen achter de einder.
Ik moet weg, mijn rugzak wacht.

 

 

2-6-21
 
Resultaat van de dichtopdracht bij de les over Hanneke Van Eijken in de cursus Poëzie online van Margreet Schouwenaar

6 thoughts on “Dag dromen

Leave a Reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.