Al dagen wieg je mee met alle
winden, je nerven gerimpeld
roestkleurige koppigheid in bladvorm
waarom klamp je je vast aan
de tak die je niet meer voedt,
weiger je los te laten? Ben je
bang voor de val, voor oplossen
in novembernevel, vrees je de
leegte die je achterlaat?
Mooi… ♥
Dank je Monique 😍❤️
Een mooi tedere herfstoverweging tot gedicht gezweefd. Mooi Cora!
😍 dankjewel ❤️
Dat vastklampen, nog een keer vlammen voor je wegzweeft, dat maakt de herfst zo intens. Vind ik.
Ja, dat zeg je mooi, dat intense vastklampen voorafgaand aan het loslaten 🙏❤️