Ze zeggen: het lezen van een boek is

als een literaire zelfkastijding: getreuzel en

gesteggel, alleen voor doorbijters.

 

Dus verbeelding is een illusie? Laten we

eerlijk zijn: begin nou eens met het

afbreken van die muur van anonimiteit.

 

Geef die vrouw wat te doen, en wel hierom:

ik wil schrijven zoals een balletdanser danst,

grote ambities: zoeken naar een stip op

 

de horizon, onverwachte ontdekkingen verborgen

onder een dikke laag beeldvorming, veel

persoonlijke verhalen, ook over ranja kun je dichten.

 

Wat is de ergste kritiek die ik zou kunnen krijgen?

vereerd verguisd verkoren, hardnekkig egalitair

zelfbeeld, kuthoer je krijgt een kogel door je hoofd.

 

Felle voor- en tegenstanders. Geen zuivere koffie.

Ik ben er helemaal klaar mee, geef geen

antwoord op vragen die niet zijn gesteld.

 

was getekend:

Schrödingers kat in de quantumwereld

 

29-5-2023

Dit is een ‘koppensneller’: een gedicht samengesteld uit krantenkoppen. In dit geval uit De Volkskrant en het Volkskrant magazine van 27-5-2023