In de tweede ronde van onze laatste dichtsessie kozen we uit de bloemlezing van Elisabeth Lockhorn ‘En blauw zal alles zijn’,  weer lukraak vijf woorden en verwerkten die in een gedicht.

Dit waren ze:

Blijvend, Kust, Richtingen, Geniet, Ingekerfde

Dit creëerde Aaltje met deze woorden:

 

 

Erf

 

Met ingekerfde richtingen is

er dit blijvend gevoel van pijn

wanneer de zee mijn voeten kust.

 

Een schip vaart van lossen naar laden

met overdaad en wordt lust

van de bonkige zeekapitein.

 

Hij geniet van zijn geile zeemanslied en

ik erf de stervende, voorgoed verloren vis.

 

–

 

Dit is mijn gedicht met deze woorden:

 

Kust

 

Slenterend langs de vloedlijn struikel ik

over resten plastic, peuken en papier, diep

ingekerfd in het nog natte zand, blijvend

bewaard omdat de mens de aarde niet spaart

 

Nog steeds kust de zon mij en waait de wind

de wereld open, weidsheid strekt zich uit in

alle richtingen maar ik geniet niet meer

aarzel, sta stil, buk en begin te rapen

 

30-5-2023