In Gouda stroomt de coupé vol.
Overvol.
Ik vind nog net een plekje.
Een vrouw wurmt zich door het inmiddels volle gangpad.
We dragen dezelfde blouse, zie ik, zonnig geel, mouwloos.
Ik vang haar blik, wijs naar onze blouses: ’Leuk spul heeft de Hema hè?’
Ze lacht.
Uit de kooi op de schoot van het meisje tegenover me klinkt gemiauw.
Ze maakt sussende geluiden maar het miauwen zwelt aan tot sirene-achtige decibellen.
De vrouw naast haar kijkt afkeurend naar de kooi.
Ze niest en belandt in een luidruchtige blafbui die uit haar tenen komt.
De gerimpelde grijze hippie in het gangpad staart me aan, te lang, te intens.
Ik wend me af, kijk naar buiten, een schilderij vol schapen, koeien, bossen, bloeiende hei vliegt voorbij.
Ik doe mijn earphones in.
De tijd vertraagt.
In mijn oor bast Leonard: ‘I’m your man.’
If only.
Een verkorte versie van dit verhaal was een van de vijf verhalen in de Facebookgroep Ultrakorte Verhalen die door Schrijven Online op een september in de schijnwerpers werd gezet
24-8-2023
Prachtige schildering van een stukje tijd ❤️
O Remke, dankjewel! Wat fijn dat je me blijft lezen hier! (ik mis je elders echt wel hoor maar ik wacht geduldig af, wie weet, ooit weer 😉 )
Lief van je! Ik weet zelf ook nog niet of ik nog terugkom, maar duik natuurlijk wel hier zo nu en dan op!
Ook fijn natuurlijk, ben ik blij mee!