Verbaasd slaat ze onze goedheid gade: het snoepgoed
in alle hoeken, de berg cadeautjes, de lieflijke kerststal
’s Nachts, als met het licht ook de goedheiligman en
het kind in de kribbe zijn verdwenen, schiet ze overeind
angst borrelt in haar buik, worstelt zich een weg
naar buiten in een kakofonie waarin sirenes
weerklinken en donderende inslagen, waarin
gekrijs van gewonden echoot
Ik hou haar vast, huil onhoorbaar met haar mee en vraag
me af wat erger is: creperen of overleven met haar herinneringen
Ik zoek woorden voor vrede voor vergeving
vind ze niet
20-12-2023
Op 22-12-2023 werd dit gedicht door Schrijven online in de schijnwerpers gezet als een van de vijf leukste ultrakorte verhalen van de afgelopen week
PS
Lieve lezers van mijn site
Ik wens jullie goede ‘feestdagen’ maar meer, veel meer nog, wens ik jullie dat je in de 363 dagen daarna, het goed hebt en goed maakt met je naasten en met jezelf.
‘Laten we zacht zijn voor elkaar’ schreef Adriaan Roland Holst lang geleden in zijn gedicht ‘Zwerversliefde.’
