De conservatoriumstudente boven haar rook haar door de muren.

Natuurlijke doodsoorzaak besloot de politiearts.

Haar zoon bleek onvindbaar.

Zoekend keek de stadsdichter rond, wie was deze vrouw?

In haar keuken blauwe broodresten, melk groeide groen het pak uit.

Op de vensterbank stond, tussen dode planten, een stoffige fles Peter Heering.

Op tafel zijn dichtbundel, stukgelezen, een vergeelde brief als bladwijzer.

Bij de uitvaart speelde de conservatoriumstudente Imagine.

Blozend las de stadsdichter de brief voor:

‘Mijn liefde voor jou overleeft zon en maan

hou jij van mij zet onze fles dan voor je raam

dan bel ik aan. Je Valentijn 14-2-2002’

Gekozen op 16-2-2018 als een van de vijf beste ultrakorte verhalen van week 7 op de site Ultrakorte verhalen van Schrijven Magazine