Na de koffie haalt hij boodschappen voor de kennis die dat zelf even niet kan. Geeft ze af bij haar, babbelt even, gaat weer op huis aan. Pakt bezem, emmer en voegenkrabber ...

Buurvrouw Lies is gevallen zei papa onder het eten. Ik schrok want ik vind buurvrouw Lies lief, ze bewaart haar lege flessen voor mij. Als ik ze ophaal, mag ik ...

Ze wast mijn gezicht. Hé je vergeet mijn oren, zeggen mijn lippen. Ze hoort het niet want er komt geen geluid uit mijn mond. Waar is mijn stem gebleven? Moeizaam knipperen mijn oogleden, ...

Woordloos vragen mijn ogen aan zijn rug: ‘mag ik?’ Mijn armen wachten niet op antwoord. Ze strekken zich en volgen als vanzelf de contouren van de hoog opgetrokken rechterschouder, de stijve nek, ...

Iemand vroeg onlangs: beschrijf jouw blik op de wereld. En het was Vaderdag een paar dagen geleden. Het inspireerde me tot dit verhaal over de wereld van mijn vader en ...