Bankje in de polder

Hijgend ploft ze neer, sluit haar ogen en is meteen daar.

 

Diep ademt ze in, uit, luistert intens.
Eenden ruziën, meeuwen vergaderen, achter haar klinkt geritsel in het struikgewas.
De lucht voelt nog vochtig van de regen van vannacht.
Zacht blaast de wind haar winterrimpels glad, warm dempt de lentezon haar gedachten.

 

Tot een wolk voor de zon glijdt en het moment meeneemt.
Ze opent haar ogen, ziet de dichtgetrokken hemel, voelt de eerste druppels al. 
Huiverend trekt ze de rits van haar regenjas op.
Ze strekt haar rug, gaat voorzichtig staan, opletten nu: het goede been eerst.
Achter haar rollator schuifelt ze naar de keukendeur.
Net voor de bui losbarst is ze binnen.

 

27-2-2025

 

 

De schrijfopdracht bij Schrijven Online en in de Facebookgroep Ultrakorte Verhalen is deze week: Schrijf een kort verhaal waarin een bank in een park centraal staat in maximaal 99 woorden.

4 thoughts on “Bankje in de polder

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *