Met een knipoog naar ‘De verwarde cavia’ van Paulien Cornelissen
Loeiheet was het op kantoor vandaag, zelfs de airco raakte oververhit.
Ik was dan ook blij toen Taurus van de financiële administratie belde of ik meeging lunchen bij The big bull, het café aan de overkant.
Alles beter dan smelten in die verzengend hete kantine met die doordringende geur van opgewarmde runderkroketten.
Ik word altijd misselijk van die lucht, geen idee waarom, dat heb ik vast geërfd van Bertha, mijn moeder.
Snel verzond ik de laatste mailing en sloot mijn pc af.
Op het toilet stiftte ik mijn lippen en deed een extra laagje mascara op mijn wimpers, dan ogen ze nog voller en langer, dat vindt Taurus mooi, laatst zei hij dat hij dol was op mijn ‘gesluierde ogen’.
Wij zien elkaar wel zitten, Taurus en ik, maar ik twijfel nog, misschien is het enkel kalverliefde.
Wat ik wel geweldig vind aan hem is zijn algemene ontwikkeling, hij weet zo veel.
De vorige keer tipte hij me een goeie pedicure, Annie Zeven, hij komt al jaren bij haar.
Hij heeft ook moeilijke hoeven, net als ik en ook hij had al tientallen pedicures versleten die allemaal alleen maar vreemd keken naar gespleten hoeven en zeiden dat ze niet geleerd hadden voor zulke vreemde voeten.
Maar hij heeft gelijk, mevrouw Annie Zeven is anders, toen ik gisteren bij haar kwam, begreep ze direct hoe ze mijn hoeven moest bekappen.
Ze heeft mijn enkelharen geschoren, mijn enkels en hoeven verrukkelijk gemasseerd en tenslotte afgelakt.
Ik dartelde naar huis en nu ga ik Taurus bedanken dat hij mij haar naam gegeven heeft.
Hij zit er al als ik The big bull binnen stap, verdiept in zijn smartphone.
Stil sluip ik op hem af, houd mijn voorpoten voor zijn ogen en loei ‘BOEH.’
Hij buldert van het lachen, alles aan hem is groot, zwaar en luid.
Trots steek ik een achterpoot op om hem het werk van Annie Zeven te tonen.
Zijn ogen worden groot en voor ik begrijp wat er gebeurt, zoent hij mijn enkels en haalt zijn lange tong over mijn hoeven.
Ik bloos ervan en kijk om me heen of iemand het gezien heeft.
Gelukkig is dat niet zo, hier in The big bull zijn ze zulke intimiteiten wel gewend.
We toosten op het leven, hij met zijn pilsje, ik met mijn Red Bull.
Wat is hij mooi, en aantrekkelijk in zijn zwart wit gevlekte overhemd op een wit zwart gevlekte broek.
