Dan was je vast geen blonde sponzige uitvaartcake.

Nee, dan ben je een stevige maagvullende gebruinde lekkernij.

Met als basis een degelijk beslag van boter, eieren, volkorenmeel, rietsuiker, een snufje zout.

Dat je desondanks verre van saai bent, komt door je vulling.

Die is namelijk verrassend onvoorspelbaar: op het oog zie je er hetzelfde uit als je soortgenoten maar bij mijn eerste hap van jou schiet ik al overeind: wat ik proef, past niet bij je degelijke uiterlijk.

Langzaam bewegen mijn kaken op en neer, vallen dan stil.

Ik peins over de informatie die mijn smaakpapillen me verschaffen.

Over karakteristieke walnoten, ondeugende hazelnoten, krakende macadamianoten, zachte rozijnen, venijnige aalbessen, zuurzoete bosbessen, vrolijke cranberries of zalvend gewelde duistere pruimen.

Dat alles gelardeerd met vriendelijk dadelzoet dat over gaat in uitdagende abrikozen.

Zó jammer dat jij geen cake bent …

Dit verhaal is geïnspireerd op een schrijfopdracht van lang geleden:

‘If you had to describe your personality as a type of food, what food would you be? Why?

10-4-2016