(dit gedicht is een zogenaamde koppensneller, samengesteld uit krantenkoppen uit Trouw en Volkskrant van 31-12-2022

 

 

Ik durf er niet aan te denken dat een jaar nog slechter

kan worden dan 2022, het was een chaosjaar, een

uitputtende tocht in een permanente staat van crisis,

liegende leraren, communicatieve uitglijders, excuses om in

de gaten te houden, ons denken is failliet, uitvluchten en

geitenpaadjes kunnen we ons niet meer permitteren

 

Gewoontedieren zijn we en tamelijk luie bovendien,

lichaamstaal is misschien wel ons belangrijkste

communicatiemiddel: ga staan als een superheld en

je voelt je een stuk zelfverzekerder: ’Kom op jongen’

schreeuw ik fluisterzacht door mijn tanden: ‘Weg met het

oergelul, dit is wat er gebeurt als je pizzadozen niet recyclet!’

 

Luister en huiver, kinderen, lezen brengt loutering, een

rustig eiland buiten de eigen bubbel, varen langs verhalen

toen de toekomst nog leuk was: ‘we once were one’,

kamers met aandacht, dat doet wat met je

 

Voortaan trek ik, de petemoei van de punk, met Oud en Nieuw

gewoon een roze onderbroek aan: een weemoedige

solotentoonstelling, motor van de verbeelding, ultieme

beloning voor het geduld van de stille kracht

 

 

Okedoeibedankt!

 

3-1-2023