Hier Koud schijnt de zon de wind is gaan liggen narcissen schieten uit de grond   de post brengt een pakje de buurvrouw gebak, ik drink koffie, kijk naar schokkende reportages   Daar Sirenes bomkraters ruïnes schietende soldaten rennende mensen schreeuwende agenten   Verbijsterde ...

Slaperig de trap af struikelen licht aan, vingers in de pot, likken lippen op elkaar, ogen dicht   traag walst de tong de amorfe massa heen en weer van voor naar achter van links naar rechts   verzwelgt ...

stil staan tussen juichend junigroen op het bruggetje staren naar waterlelies berenklauw en bramen   opzien naar wandelende witte wolken boven weilanden bos en water, voelen hoe   tijd uit het brein verdwijnt, longen opleven het hart herademt   30-1-2022 n.a.v. de Poëzieweek ...

Bijna is de zon onder, het donkert maar lantarenpalen zijn nog niet ontstoken   De ban nog niet verbroken sta ik in de schaduw en zwaai hen na   Weer in mijn warme huis is de stilte vredig en ...

Het jaar dat uitkomst moest bieden, bood meer van hetzelfde, netto negatief. Kluitloze kerstboom werd hippe takkekaart, schitterend lullig.   Dwarsliggers, mooie woorden hebben we genoeg gehoord. Kies nooit de weg van de minste weerstand, zo’n enkelband ...