Herfst

Soms al in augustus, soms pas als
oktober nadert, is er de morgen dat ik de
gordijnen open en schrik: het licht is uit

 

Daar is hij weer, mijn winterwolk mijn
meesterdichter, angstenstichter, tijdvertrager
traanaanjager. Grijnzend nestelt hij zich in me

 

mijn verzet amuseert hem slechts dus
verdraag ik hem oogluikend en volg
mijn door de jaren vergaarde recept:

 

was de ramen glanzend, wrijf ze op
tot het krimpende licht ongehinderd
binnen stroomt, beweeg buiten, verstil van
binnen, blijf bezig, bemin de daglichtlamp en
verorber fruit, wat korreltjes, een antidip-dragee.

 

Dat volstaat tot de morgen in januari, soms al
in december dat ik de gordijnen open en opgelucht
opleef: het licht is weer aan.

 

 

bewerking van 30-9-2016

8 thoughts on “Herfst

  1. Heerlijk met die laatste positieve regel op het eind’het licht gaat weer aan! ‘dank je wel voor dit prachtige gedicht. Zo mooi van taal, het rollende ritme, het thuisgevoel en de geborgenheid die ik voel!
    Petje af en een dikke knuffel. LiefsAaltje

Leave a Reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.