Aaltje en ik deden onlangs weer een mooie dichtsessie.
Deze keer kozen we vijf willekeurige woorden uit een boek van Ilja Leonard Pfeijffer: Grand-Hotel Europa.
Deze woorden verwerkten we allebei in een gedicht:
Lotgenoten, Minstens, Even, Liefdevol, Nadenken.
Aaltje schreef dit gedicht:
Lotgenoten bij brood,
minstens een bed een tafel.
Oorlog. Oorlog. Oorlog.
Dood aan:
Joden, Palestijnen
Russen, Syriërs,
Irakezen, Iraniërs,
Koerden. Wat even. Wie volgt?
Haat en wraak, wraak en haat.
Vluchten kan niet meer.
Opgesloten.
Weggejaagd worden.
Dit koud kikkerland
Deze door jou nooit
begroete onbekenden.
Niet verstaan,
gewoon, lotgenoten,
een tent, minstens brood,
een tafel en een bed.
Even nadenken.
Even liefdevol
Even liefdevol nadenken.
Dit is mijn gedicht:
Lotgenoten
Altijd eerst aarzelen zal ik wel
of niet of zijdelings of heel even
bang opkijken een knikje krijgen
een liefdevol lachje vangen en dan
hakkelen stamelen haperen maar
het lukt minstens een minuut
zonder nadenken of dit wel kan
moet mag en hoezo durf ik dit
stotter ik over jou over mij over ons over
toen en over hoe we ondanks alles
toch
samen
❤️
😉❤️
Beiden weer mooi geschreven.
Groet van Col
Dankjewel lieve ‘Col’ 😀❤️
Dezelfde woorden en toch zo verschillend verwoord en treffend van inhoud.
Heel bijzonder schrijfdames…🥰
Dankjewel 🙏, ja ik sta er zelf ook elke keer weer met verbazing naar te kijken, zo leuk 🥰
Prachtig weer van allebei💐
Dank! En zo wonderlijk verschillend hè …