… nog lang en gelukkig

hitte hangt tussen olijfbomen, zindert boven
lavendelvelden, golft langs onze lome lijven
 
we proosten op ons sprookje, wisselen
een koesterende blik, een half woord dat
 
alles houdt zoals het hoort, niemand is nog
oud of ingestort, vlekjes poetsen we schoon, we
 
lachen weg wat wringt of bidden het de
hemel in bij een kaarsje in een kerk onderweg
 
niemand gaat nog dood
 
rozig smelten we samen, het kreunende bed
overstemt het gerommel in de verte met gemak
 
geen kus verjaagt ons kippenvel

 

maart 2021
resultaat van de dichtopdracht in het kader van de Poëzie-online-les van Margreet Schouwenaar over dichter Peter Verhelst 
 

10 thoughts on “… nog lang en gelukkig

  1. Mooi beschreven, zo’n moment dat alles nog mooi, gezond en gelukkig leek en er toch zomaar iets van naderend onheil wordt gevoeld en je kippenvel bezorgt.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.