Verlangen groeit in stiltes waar kilte
kraakt als je een foute opmerking maakt
waar aandacht zoek raakt in oude dromen
en ongeduld smaakt naar Chief Whip en Omo
Melancholie loopt blootvoets in oktober
schopt herfstblad rood en geel, zwiept
verdriet door naakte takken, schuilt in woorden
op losse kladblaadjes dicht beschreven
Daar woont vertrouwen, wordt weemoed
geluk, groeien woorden voor verrukt. Tussen
eiken rijst de eenling op, spreekt vergeeft
beweegt, de eerste stap naar beter
Dag lieverd, er valt veel te raden in dit mooie gedicht. Het geeft stemmingen weer van verlangen, melancholie en de geur van met omo gewassen truien. Het laatste gedeelte heeft hoop dat het verlangen niet zo hoeft te schrijnen, het vinden van het zelf, de eenling.
Dank je, het is prachtig.
Dankjewel Aaltje!
mooi!
Mooi
Dankjewel Cora voor dit mooie gedicht over al die, soms moeilijke gevoelens. Gevoelens, die jij tenslotte, met woorden, weet om te buigen in die eerste stap naar beter?
Dank!
Verleden, heden toekomst en hoop….prachtig Cora ?
Dank, Nieske!
Toen nu en ooit, zo mooi verwoord, maar ook het verlangen en de weemoed. Prachtig beschreven, Cora.
Dankjewel Ellie!