In de gang weet ik het nog

onderaan de trap weifel ik toch

zie me zitten: denker op de derde tree

wat moet naar boven wat naar benee,  wat weg?

Niemand roept waar iets is

stampt na een feest wankelend

omhoog, roetsjt met drie treden

tegelijk naar beneden want verslapen

En jij daartussen, baken en obstakel

verzonken in de ban van de ring

ik hoor je adem, voel je warmte

onverstaanbare treden verstoren de stilte

eensgezind negeren we alle

als was rond slingerende vragen

het antwoordprogramma is immers

al een eeuwigheid gestopt

Ik weet het weer, ingebed in mijn

vandaag gaat ons gisteren gewoon door

met een eindelijk onbezwaard

gemoed zweven wij in en uit de tijd

Geschreven in het kader van de les over Marijke Hanegraaf in de cursus ‘Poëzie online voor gevorderden’

23-12-2022