Voor N
Het hoekje tegen het huis waar je in
de lente al kunt zitten, de plek achterin
waar aardbeien uitbundig groeien. De berk.
Hoe zonlicht ’s morgens over je bureau gaat,
langs planken vol boeken dwaalt, over gezichten
in lijstjes glijdt die dan naar je lachen.
Het brommen van de koelkast, het tikken van
de cv buizen, hoe de vloer voelt aan je
voeten als je ’s nachts moet plassen.
Hoe het huis ruikt als je over de drempel stapt,
welke traptreden kraken, waarom het keukenraam
kreunt, het verhaal van de vlek in de vloerbedekking,
van het lief boven en het leed beneden.
Deze dingen lieten zich niet inpakken in de
dozen die wachten op de verhuiswagen.
Ze hebben zich in je hart genesteld.
Mooi, teder en vol heimwee. Hoe je de stilte hebt gevangen. Het raakt me.
Liefs Aaltje
🙏❤️ Dankjewel!
Prachtig en herkenbaar🌹
Ja hè, verhuizen is zo ingrijpend, juist door wat je achterlaat en wat niet in verhuisdozen past
Heel mooi, Cora.
😃 dankjewel Remke ❤️