dichter en dichterbij
Missen was in het begin
als meten zonder lint
als zoeken zonder vinden
als zeilen zonder wind
ik deed maar wat.
Gelukkig liftte hij lang mee met elke
ademteug, plantte sporen waarlangs ik
doorleefde: in verdwaalde sokken en verloren
pasjes, in vergeten koffiemokken en rommel
op de trap, in voorbijgaande zongebruinde
onderarmen, in een vergeeld vliegbrevet, in
woordloze wolken, in dromen die mooier
waren dan het leven van alledag.
Voorbij is hij al jaren, toch sta ik soms nog
stil, zie wolken naar me zwaaien en hoor
ver weg het lachje dat alleen ik kende.
Dan zwaai ik terug.
31-8-2021
Wat mooi, Cora
Dankjewel Corry ❤️
Ontroerend mooi ☁️
Fijn, dankjewel Ellie ❤️
Dit is prachtig Cora
Fijn, Patricia, dankjewel!
Missen gaat nooit over.
Mooi Cora.
Ja. Dankjewel Vivian ❤️
Het levenslange proces van rouw. Troostrijk en prachtig verwoord.
Dankjewel Monique, het gaat bij je horen als je hartslag.
Zo ben je zo dichterbijdichtbij.
Heel mooi lieverd!
Liefs Aaltje
Dankjewel ❤️
Alleen jij kan verdrietig verlies zo mooi verwoorden, dat het aanvoelt als een zachte deken🥲
Dank je, de tijd breit verlies tot een zachte lichte deken 😉