Tweeluik deel twee
In het diepste winterdonker doofde het
vuur dat leven verlamde, het liet argeloze
asresten achter en wervels berustend in wat is
In een deja vu van leren lopen in dagend
lentelicht, planten zoekende voeten
onzekere stappen naar het groen dat
wenkt en wijst: weet je hier welkom voor
een liefdevol herstel van bewegen
en van zweven, soms heel even
🍀💚
❤️💚
Mooi vervolg op deel 1🌹
Ja hè, die twee foto’s van Tjally wezen me de weg 👏👍
Wat mooi Cora. Al bewegend moedig voort.
Zwevend naar de lente vol inspiratie😇
Dankjewel Nieske 🙏, ook voor je bijdrage aan dit proces en aan het tweeluik ❤️