Wat oneerlijk, oordeelt het ego

Wat eng, bibbert de angst

Wat een zorg, zucht de onzekerheid

Wat een last, vindt het lichtgewicht

Wat maakt het uit, oreert de onverschilligheid

*

Wat een cadeau, zegt de compassie

Wat een blijheid, lacht het hart

Wat een warmte, zeggen de open armen

Wat een licht, zegt de zonzoeker

Wat een puurheid, zingt de ziel

*

Wat een waarheden weerkaatst in de spiegel.

*

Het kind dat weinig woorden heeft, hoort alles, zegt niets.

Hij pakt het plaatjesboek en het kleine schaartje en wijst: oma knippen.

Ik knip, tijgers en leeuwen en apen en toekans en olifanten en pinguïns.

Hij bekijkt ze, selecteert ze zorgvuldig en spreidt ze uit op mijn rode bank, de tijgers natuurlijk bovenaan.

Als de zon de kamer binnen glijdt, zegt hij: oma rennen.

Dus rennen we heen en weer over de baan zonlicht op de vloer.

Tot we omrollen van het lachen.

*

Inspiratie:

De natuurretraite ‘Vrijheid’ met Elisabeth de Koning, op Terschelling 21 tot 27 maart 2022.

Maar vooral Louk, al jaren.

28-3-2022