In de Facebookgroep Ultrakorte verhalen was deze keer het woord ‘Vergankelijk’ het woord van de week. Het inspireerde me tot dit verhaal:   De laatste jaren verzachtten de valiumsluiers over je gezicht ...

Zondags gingen we naar de oma’s in Barneveld. Eerst naar de mama van papa. Door de keuken naar de kamer, oma een kusje geven en gaan zitten. Koud was het er. Oma schonk thee ...

Voor mijn geestesoog verschijnt de geblurde foto van een onthoofde baby. Een documentaire over de voorgeschiedenis van dit gewapende conflict. Beelden van ruïnes en rondtrekkende dakloos geworden mensen. De moeder die radeloos schreeuwt ...

‘Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?’ uit Eb van Vasalis   Maanden leeft ze toe naar deze dag. Haar ouders brengen haar en manen: ‘Je gedraagt je wel hoor. ...

Langzaam vervaagt de slaap, ik rek me uit, gaap vergenoegd, goeie bedden hebben ze hier. Opstaan, aankleden, op slippers slenteren naar de boulangerie aan de overkant: ‘Bonjour, deux croissants s’il vous ...