Voor Koot-en-Biekenners

Een avondklas eind jaren tachtig.

De psychologiedocent verklaart het begrip euforie en geeft voorbeelden.

IJverig maak ik aantekeningen.

Tot ik hoor:

‘En wat ik dan allemaal zie, jôh, cirkels, sterre, vuurwerk.’

Mijn pen valt uit mijn handen en schaterend roep ik: ‘Belle, stromende bergbeekies, gevulde koeke.’

Hij: ‘Bliksem, lammetjes, blauwe zwaailichte.’

Ik: ‘Mooi, móóói!’

Pas dan kijk ik om me heen en zie de verbazing bij mijn klasgenoten. Onbegrip druipt van hun gezichten: Wat gebeurt hier? Wat hebben die twee ineens? Waar gaat dit over?

Ik bloos diep.

Dan pas liggen zij dubbel.

4-9-2016