Oudste heeft een nieuw vriendje.

Na schooltijd spelen ze bij ons.

Ik kijk en begrijp hun vriendschap: ze maken moppen.

De een begint, de ander vult aan, waarna ze slap van het lachen van hun stoel vallen.

Ze spelen vaak bij ons: ‘Dat vindt Thierry leuk’, zegt oudste.

Toch gaan ze op een dag na school bij Thierry spelen.

Opmerkelijk snel is oudste terug.

Nooit staat zijn mond stil, nu trekt hij zich zwijgend terug tussen zijn legobouwsels.

Dat is merkwaardig.

Ik vraag hoe het was bij Thierry.

Met grote verbaasde ogen fluistert hij: ’Mama, zijn moeder praat niet. Ze schreeuwt.’

Hij is even stil, heeft het er zichtbaar moeilijk mee.

’Maar we kregen wel cola en chips.’

15-8-2018