Enthousiast begint hij: ‘Deze zalf moet je zien als een Golf met een elektromotor die …’
Ik onderbreek hem: ‘Dokter, ik heb niks met auto’s, rij niet, heb niet eens een rijbewijs, heeft u misschien een andere metafoor?’
Ongelovig vraagt hij: ‘Heb je nooit …?’
Ik schud mijn hoofd.
Hij herpakt zich, zoekt vergeefs een andere vergelijking, eindigt slapjes: ‘Deze zalf werkt vaak goed, probeer maar.’
Hij pakt er een A-viertje bij met smeerinstructie: ‘Kijk, je neemt een klodder, eh, een kloddertje en dan…’
Grijnzend zeg ik: ‘Een kloddertje híér bedoel je?’
Mooi, nu vinden we elkaar: breed lachend citeert hij tante Til: ‘Precies, een kloddertje roze híér, een kloddertje roze dáár.’
Leuk stukje, hoewel ik de familie Knots niet ken. Ik keek nooit tv, ook niet als kind, Cora.
Dankjewel Ellie, bijzonder dat je het toch een leuk stukje vindt, ook zonder die serie te kennen!