Met warme blik en strelende stem speurde hij naar een prooi.
Eenmaal haar gevonden, zocht hij zorgvuldig haar zwakke plekken, legde ze bloot en smoorde ze in aandacht en begrip tot ze willoos zich vastklampte aan hem en meende niet zonder hem te kunnen.
Dan verdween hij.
Weer ril ik als ik terugdenk aan zijn kille ogen en messcherpe tong voor wie hem doorhad, afwees en zijn prille prooi waarschuwde: let op, tuin er niet in, ook een tedere val kan dodelijk zijn!
