27-3-2017

De reis verloopt voorspoedig.

Totdat in het boemeltje Leeuwarden – Harlingen Haven bij de tweede halte wordt omgeroepen dat de trein niet verder rijdt omdat tussen dit en het volgende station een ‘treinbotsing met personen’ heeft plaats gevonden.

Wij moeten uitstappen en wachten op een bus die voor verder vervoer zal zorgen.

Geschrokken en ontdaan staan we even later op het perron.

Een NS-beambte vertelt dat bij het ongeluk twee dodelijke slachtoffers zijn gevallen.

De bus laat op zich wachten, de halfeen boot missen we, de halftwee boot ook.

De zon schijnt, ik drentel wat heen en weer, mensen om me heen appen en bellen.

Een vrouw vraagt haar vriendin hoe haar smartphone ook al weer werkt, ze is het door de consternatie vergeten.

Vriendin legt het uit en dan belt de vrouw haar man waarom ze beide boten zal gaan missen.

Ik zie haar luisteren met de telefoon aan haar oor.

Dan hangt ze op, zonder groet.

‘Wat zei hij?’ vraagt haar vriendin.

Met trillende lippen zegt ze: ‘Hij zei jij hep ook altijd wat.’

 21-4-2018