‘Ze is nou op de helft van die chemo en ze is er zo ziek van maar ze zeggen dat het aanslaat dus daar doe je het voor, ja toch, maar kotsen dat ze doet en pijn, pijn, je wil niet weten hoeveel pijn ze heeft en nou een zonde ook nog, zo kort genoeg?’
‘Ja, is goed zo, maar hoezo zonde, welke zonde?’
‘Nou, gisteren kreeg ze die zonde, erg hè, even je nek opscheren?’
‘Doe maar, maar wat voor zonde dan?’
‘Nou voor d’r eten, ze at niet meer zei ik toch, nog wat lak erin?’
Wat een grappige spraakverwarring. Zoiets geeft toch weer wat lucht bij een zwaar onderwerp. Mooi weergegeven hoe zo’n gesprek gaat tijdens een knipbeurt.
Ontroerend, hoop het nooit te hoeven meemaken
Ben ik helemaal met je eens, Corry!
Ondanks onderwerp, een leuk opgetekend verhaal, dat een glimlach achterlaat.
Precies, het tegenstrijdige trof me in dit verhaal. Maar ik heb niet hardop gelachen …
O, Cora, wat een verhaal! Het is een juweeltje hoe erg de situatie ook was!
Ik vind je verhaal geweldig geweldig!
Dikke knuffel
Aaltje
Ha ja, gevangen, die knuffel, dankjewel!
Wat een grappige spraakverwarring. Zoiets geeft toch weer wat lucht bij een zwaar onderwerp. Mooi weergegeven hoe zo’n gesprek gaat tijdens een knipbeurt.
Dankjewel Harmke!
Ondanks de zwaarte van het onderwerp toch hier een glimlach bij het verhaal, Cora.
Ja. Dubbel hè?