In de tweede ronde van onze dichtsessie van vorige week, vormden deze woorden de uitdaging om te verwerken in een gedicht:
Heenweg, Naderen, Letters, Engel, Ontzetting.
Dit is Aaltjes gedicht:
Pijn
Met ontzetting nam ik plaats
Op mijn knieën in hard grind
voor de steen, waar in gebeitelde letters
te lezen stond: ‘Rust zacht Engel.
Voor jou was de heenweg zwaar.
een hellegang zoals je aan je kruis genageld
bij het naderen van het Hemelse Jeruzalem.
een laatste woord riep: ik verstond
‘Vader, waarom heb je mij verlaten?’
Dat ik bij je geboorte dit niet heb
voorzien doet mij alsnog pijn.
Bij je graf uit ik mijn spijt
met pijnlijke knieën in hard grind.
Het had anders moeten gaan;
beter was je geen mens geweest
en had ik het niet verkeerd gedaan…
***
En dit kwam er bij mij uit:
Kruispunt
Op de heenweg zocht mijn brein eindeloos
naar betekenis en verklaring voor verdriet en
tegenslag. Ik verzamelde letters, vond woorden
schreef zinnen vol ontbering en ontzetting
Op het kruispunt halverwege, naderen de duivel van
eeuwig uitstel en de engel van compassie elkaar en
strijden grove verwijten tegen vergeving en genade.
Ik groet ze en loop door, lichter dan ooit eerder
