Dat doorleven zonder hem leeg en lang
zou voelen maar ook licht en veel belovend,
dat met dat lieve lijf de liefde niet zou sterven maar
zou transformeren in een nieuw leven,
dat hoopte ik
Maar dat zijn antwoorden op mijn voortdurend vragen
waarom hij van me hield, zich in mijn cellen nestelden,
en dat van tienduizenden samendagen juist passie
zich in mijn poriën verankerde, dat residu van
spaarzame ruzies die eindigden met het naakt, naakter
dan in seks, tekenen van de vrede op elkaars lijf.
Dat wist ik niet
Wat ingrijpend,ziels verwarmend, verwoord🌹
Wat mooi gezegd Corry! Het is wonderlijk te ervaren welke herinneringen ‘overleven‘ en welke vervagen en uiteindelijk verdwijnen 🫠❤️
Prachtig, prachtig verwoord, Cora. ❤
Wat leuk 😻 Monique, dankjewel 🙏❤️
Ja heel mooi en van een zo grote liefde.. Fijn dat het gepubliceerd is. Liefs Aaltje
🙏 dankjewel Aaltje ❤️
Wat mooi, Cora ❤.
🥰 dankjewel Remke 🙏❤️