Onbereikbaar (Visioen)

Maandagmiddag om vier uur zie ik felle lichtflitsen.
Ze versmelten tot een oplichtend tapijt dat zeer doet aan mijn ogen.  
De uren daarna borrelen er uit het lichttapijt vlekjes in schitterende schakeringen lila, roze en paars, zacht zweven ze heen en weer.
In de loop van de nacht ontstaat een zinderend feest: de flitsen gaan uit hun dak, de vlekjes dansen steeds wilder rond.
Uitbundig vermeerderen ze zich.   
In het feestgedruis ploppen soms zwarte vierkantjes op, cijfers, hiëroglyfen.
Ik grijp ze maar steeds ontsnappen ze. 

 

‘Dat klinkt best wel stuk’, zegt zoon, ‘dat wordt een nieuwe, wil je weer een Samsung?’

 

21-1-2020
Gekozen op 24-1-2020 als een van de zes ultrakorte verhalen en gedichten van week 4 die opvielen in de Facebookgroep Schrijven Magazine Ultrakorte verhalen vanwege hun originaliteit, verrassende wending, kwaliteit of spraakmakendheid. 

10 thoughts on “Onbereikbaar (Visioen)

  1. ‘k wist echt even niet waar jouw fantasie me heen zou voeren Cora. Gelukkig was daar de nuchtere conclusie van je zoon??

  2. Genoten van je fantasie die me alle kanten opstuurde…
    tot de ontknoping kwam.
    mijn suggestie: een fairphone: makkelijk te repareren indien nodig, goed voor het milieu, Ned. fabrikaat.
    Ga zo door!! Mijn complimenten

    • Ha, wat leuk Hans, dat was precies de bedoeling van mijn fantasieverhaal! Ik ga zeker zo door en dank voor je complimenten! (en dezelfde zoon heeft de nieuwe al besteld, maatwerk afgestemd op mijn gebruik, behoefte en bedieningsgemak, maar dank voor je tip, zoon leest vast mee, benieuwd wat hij vindt van de tips hier)

Leave a Reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.